ปลาหมึกยักษ์บุกเข้าถล่มอุตสาหกรรมประมงอังกฤษ นักวิทยาศาสตร์เชื่อสาเหตุจากน้ำทะเลร้อนขึ้น

ชาวประมงอังกฤษกำลังเผชิญกับวิกฤตการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจากการบุกรุกของฝูงปลาหมึกยักษ์ ขนาดใหญ่ที่สุดในรอบ 75 ปี ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่ออุตสาหกรรมประมงหอยปูในแถบชายฝั่งเดวอนและคอร์นวอลล์ตอนใต้ ซึ่งนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าเกิดจากคลื่นความร้อนใต้ทะเลที่เกิดขึ้นเป็นเวลา 18 เดือน

วิกฤตการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

Brian Tapper ชาวประมงผู้มีประสบการณ์ 39 ปี เล่าถึงสถานการณ์ที่เขาเผชิญในช่วงฤดูกาลจับปูปีนี้ เมื่อเขาตรวจเช็คกับดักปู 1,200 ใบในน่านน้ำทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ ในช่วงเดือนมีนาคมและเมษายน กับดักเกือบทั้งหมดว่างเปล่า แต่เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคม กับดักเหล่านั้นกลับเต็มไปด้วยปลาหมึก ก่อนจะกลับมาว่างเปล่าอีกครั้งในเดือนที่ผ่านมา

ภรรยาของ Tapper ต้องปิดโรงงานแปรรูปปูริมทะเลลงเนื่องจากผลจับที่ลดลง ขณะที่เขาเองสงสัยว่าจะสามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้หรือไม่ ‘มันเหมือนพายุทำลายสำหรับพวกเรา’ Tapper กล่าวจากท่าเรือพลีมัธ ที่เรือประมงพิเศษสำหรับจับปูทั้ง 3 ลำของเขาต้องจอดอยู่ในท่าเรือ

ผลกระทบต่ออุตสาหกรรมประมง

สถิติจากองค์การจัดการทางทะเล หน่วยงานของรัฐบาล แสดงให้เห็นว่าชาวประมงอังกฤษจับปลาหมึกได้มากกว่า 1,200 ตันในช่วงหกเดือนแรกของปีนี้ เปรียบเทียบกับไม่เกิน 150 ตันในช่วงเดียวกันของปี 2023 และไม่เกิน 80 ตันในช่วงเดียวกันของปีที่แล้ว

ในขณะเดียวกัน การจับหอยเปลือกแข็งอย่างปูน้ำตาลลดลงอย่างมีนัยสำคัญในปี 2025 Sue MacKenzie ผู้บริหารบริษัท Passionate About Fish ที่จัดหาผลิตภัณฑ์จากทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ กล่าวว่าปลาหมึกเหล่านี้ กำลังกินสัตว์พื้นเมืองของเราในอัตราที่ไม่มีใครคาดการณ์ได้ มันน่ากลัวมาก

การปรับตัวของตลาด

ผลกระทบได้ขยายไปถึงร้านอาหารและผู้ค้าปลีก ที่ต้องปรับตัวโดยเสนอปลาหมึกแทนหอยเปลือกแข็ง Caroline Bennett ผู้บริหารบริษัท Sole of Discretion ที่จัดจำหน่ายให้กับบริษัทอาหารตรงถึงผู้บริโภคจากท่าเรือพลีมัธ กล่าวว่า "เป็นปีแรกที่เราซื้อปลาหมึก เราไม่มีปูเลยที่จะขาย และตอนนี้ต้องไปหาซื้อไกลลงไปทางชายฝั่ง"

การศึกษาวิจัยเร่งด่วน

เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและระดับชาติได้สนับสนุนการศึกษาวิจัยเร่งด่วนเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ โดยรายงานเบื้องต้นจะออกในเดือนตุลาคม

Bryce Stewart นักวิทยาศาสตร์ทางทะเลจากมหาวิทยาลัยพลีมัธ ผู้นำการศึกษาครั้งนี้ ระบุว่าการบานเบิกของปลาหมึกในอดีตในอังกฤษ ในปี 1950, ทศวรรษ 1930 และ 1899 ล้วนมีสภาพน้ำที่อุ่นกว่าปกติเหมาะสม เป็นปัจจัยนำหน้า

อย่างไรก็ตาม Stewart สงสัยว่าปลาหมึกกำลังผสมพันธุ์ในน่านน้ำท้องถิ่น ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และอาจอธิบายการหายตัวไปอย่างกะทันหันของพวกมัน เนื่องจากปลาหมึกแอตแลนติกแขนยาวทั้งตัวผู้และตัวเมียมักจะตายไม่นานหลังจากการผสมพันธุ์ ซึ่งโดยทั่วไปมีอายุขัยเพียงประมาณ 18 เดือน